مجله اینترنتی دهکده ما Our Village Magazine
تاریخچه خودرو بوگاتی bugatti
بوگاتی یک شرکت خودرو سازی فرانسوی فوق العاده است که در سال ۱۹۰۹ به منظور تولید خودروهای سفارشی توسط اتوره بوگاتی که یک صنعت‌گر و نابغه ایتالیایی بود تاسیس شد. اتوره بوگاتی در انتهای قرن نوزدهم در شهر میلان چشم به جهان گشود. خانواده او هنرمند بودند؛ پدرش کارلو (۱۸۵۶-۱۹۴۰) در کار طراحی جواهرات و مبلمان بود و خودش نیز در زمینه هنر و طراحی صنعتی فعالیت می‌کرد. در پایان قرن نوزدهم و آغاز قرن بیستم اتوره تلاش بسیاری برای تولید ماشین از خود نشان داد. اتوره ابتدا ماشینی با دو سیلندر تولید کرد و با آن در یک مسابقه اتومبیلرانی برنده شد. پیروزی‌هایی که در این راستا بدست آورده بود شهرت او را بیشتر کرد. بعد از این رویداد، انگیزه اتوره در تولید ماشین دو چندان شد و دو سال پس از آن اتوره به‌عنوان طراح با چندین شرکت فعالیت خود را شروع کرد. همچنین موفق به طراحی و ساخت خودرویی کوچک با موتور چهار سیلندرشد که حجم آن ۱۲۰۸ سی‌سی بود.
کارخانه خودروسازی بوگاتی
پس از آن بوگاتی خودرویی کوچک با موتور ۸۵۵ سی‌سی تولید کرد که شرکت پژو آن را خرید. در سال ۱۹۱۳ خودرویی با موتور ۵۰۰۰ سی‌سی توسط شرکت بوگاتی تولید شد. از این مدل فقط ۳ عدد تولید شد ولی طرح آن در دهه ۱۹۲۰ به ساخت موتورهای سه سوپاپ نوع بوگاتی ۳۷ انجامید. بوگاتی تیپ ۱۳ از دیگر تولیدات این شرکت بود که ساخت آن تا جنگ جهانی اول ادامه داشت. بوگاتی از سال ۱۹۱۳ رویای تولید ماشینی را داشت که به وسیله آن بتواند دنیا را به تسخیر خود درآورد. رویای شرکت بوگاتی در سال ۱۹۲۶ با مدل بوگاتی رویال به واقعیت تبدیل شد. در سال ۱۹۲۲ بوگاتی با ارائه مدل ۸ سیلندر و ۲۰۰۰ سی‌سی خود به نام ماشین بوگاتی تیپ ۳۰ توانست موفقیت بی‌نظیری را در بازار فروش ماشین ازان خود کند. ماشین تیپ۳۵ در سال ۱۹۲۴ به تولید رسید. ولی به دلیل اینکه توانایی‌های لازم برای شرکت در مسابقات را نداشت؛ این ماشین به افرادی که حرفه ای نبودند فروخته شد.
ماشین تیپ ۳۰ ما بین دو جنگ جهانی موفق‌ترین خودرو مسابقه‌ای تولید بود و توانست در ۱۲ مسابقه به پیروزی برسد که این امر تا سال ۱۹۲۶ ادامه داشت وهمچنین این مدل برنده مسابقات جایزه بزرگ موناکو گردید. پس از آن ماشین تیپ ۳۷ با موتور۱۵۰۰ سی‌سی تولید شد این مدل از برای آن دسته از افرادی که قادر به خرید ماشین بوگاتی تیپ ۳۵ نبودند مناسب بود. سپس ماشین تیپ ۴۰ به بازار آمد که بازدهی آن مناسب بود و قیمتی قابل قبول داشت که بیشتر مردم قدرت خرید آن را داشتند. قدرت این خودرو ۳۰۰ اسب بخار بود و در بین مدل‌های بوگاتی بسیار مهیج بود. متاسفانه فقط ۶ عدد از آن تولید شد و فقط ۳ دستگاه از آن فروخته شد. همچنین 3تای دیگر آن برای خانواده بوگاتی بجا ماند.
اتوره بوگاتی به علت مشکلات مالی که داشت ناچار شد به پاریس مهاجرت کند و در زمینه طراحی هواپیما و کشتی فعالیت کرد. پسرش جین به ادامه راه پدر در کارخانه واقع در مولشیم پرداخت. جین بوگاتی در بدو ورود به کارخانه، ماشین بوگاتی تیپ ۵۷ را تولید کرد که دارای موتور ۸ سیلندر ۳۳۰۰ سی‌سی بود و این مدل از ، سال ۱۹۳۴ در بازار ارائه شد. تعداد ۶۸۳ دستگاه از این خودرو در سال ۱۹۳۹ تولید شد. در ماه اوت سال ۱۹۳۹ قبل از آغاز جنگ جهانی دوم، جین بوگاتی هنگام آزمایش ماشین بوگاتی تیپ ۵۷ که یک مدل مسابقه‌ای بود در نزدیکی کارخانه درگذشت. بعد از آنکه جین از دنیا رفت، در کارخانه دوباره ساخت وسایل نقلیه جنگی انجام می‌شد. اتوره به بوردو منتقل گردید و در آنجا بر روی چندین پروژه مشغول به کار شد. در نهایت اتوره بوگاتی کارخانه‌ای دیگر را در اطراف شهر پاریس راه‌اندازی کرد و با همکاری پسر کوچکترش رولند بوگاتی توانست تیپ ۷۳ را با موتور ۱۵۰۰ سی‌سی تولید کند. ولی تا ماه اوت سال ۱۹۴۷ که اتوره از دنیا رفت تنها تعداد محدودی از این اتومبیل ساخته شد.
هنگامی که جنگ جهانی دوم آغاز شد شرکت همانند سایر شرکت‌های آن زمان دچار افت شدیدی در زمینه تولید شد. اتوره در سال ۱۹۴۷چشم از جهان فروبست و تا آن زمان بیش از 8000 ماشین توسط کمپانی تولید شده بود. در اوایل دهه ۱۹۵۰ آخرین مدل خود را تولید کرد و تولیدات شرکت در سال ۱۹۶۳ خاتمه یافت. کارخانه در دهه ۱۹۹۰ مجددا برای تولید محدود خودروهای اسپورت توسط یک کارآفرین ایتالیایی و سرمایه گذاری وی راه‌اندازی گردید. گروه فولکس‌واگن شرکت را در سال ۱۹۹۸ خریداری کرد و تحت مدیریت این کمپانی آلمانی تا به امروز فعالیت خود را ادامه می‌دهد. یک مدل تجدید نظر شده به نام تیپ ۵۷ در سال ۱۹۵۱ در کارخانه زیر نظر پی‌یر مارکو تولید شد. بعد از آن تلاش‌ها برای برپا نگه‌داشتن کارخانه بی نتیجه ماند و در سال ۱۹۶۳ کارخانه توسط شرکت هیسپانو-سویزا خریداری شد. در اوایل دهه ۱۹۷۰ کمپانی بوگاتی جذب یک کارخانه فرانسوی بنام اسنیکما شد که یک کارخانه هواپیماسازی بود و کارخانه بوگاتی که در مولشیم، واقع بود قطعات هواپیما را تولید می‌کرد. بعد از این رخ داد بخش خودروسازی عملا منحل گردید. در سال ۱۹۸۷ کارآفرین ایتالیایی به نام رومانو آرتیولی با جمعی از تاجران اروپایی برای زنده نگه داشتن یاد و نام بوگاتی، نام تجاری بوگاتی را خریداری نمودند. نام شرکت جدید “بوگاتی اتومبیلی اس‌پی‌ای ” بود که در شهر کمپوگالیانو ایتالیا راه‌اندازی شد و کارخانه آن هم در همین شهر بنا شد.
پائولو استانزانی و مارچلو گاندینی کسانی که طراحی لامبورگینی میورا را انجام داده بودند در سال ۱۹۸۹ از جانب شرکت بوگاتی برای تولید مدل جدید برگزیده شدند. نام این ماشین ای‌بی۱۱۰ گذاشته شد و می توان گفت حرفه‌ای ترین خودروی اسپورتی بود که تا آن زمان ساخته می‌شد.
در سال ۱۹۹۸ گروه فولکس‌واگن بخش تولید خودرو شرکت بوگاتی را خریداری کرد و نام شرکت را به بوگاتی اتومبیلز تغییر داد. اولین مدل تولیدی آن، ماشین ای‌بی ۱۱۸ بود که در سال ۱۹۹۸ در نمایشگاه اتومبیل پاریس برای اولین بار از آن رونمایی شد. بعد از آن ماشین ای‌بی ۲۱۸ ساخته شد؛ که این مدل بوگاتی هم در سال ۱۹۹۹ برای نخستین بار در نمایشگاه اتومبیل جنووا به معرض نمایش درآمد.
در نمایشگاه بین‌المللی خودروی فرانکفورت نیز ماشین بوگاتی ۱۸/۳ کایرون ارائه شد. مدل بعدی شرکت بوگاتی، بوگاتی ویرون بود که از ابرخودرو‌های شرکت بوگاتی به شمار می‌رفت. در سال ۱۹۹۹ برای نخستین بار بوگاتی ویرون در نمایشگاه اتومبیل توکیو نمایش داده شد. شباهت زیادی میان مدل نمایشی اولیه و مدل بوگاتی ویرون امروزی وجود داشت
این ماشین بوگاتی، ۱۸ سیلندر داشت که متشکل از سه ردیف ۶ سیلندره در کنار هم بود. قول ساخت آن از طرف مدیر عامل گروه فولکس‌واگن برای سال ۲۰۰۰ داده شد؛ ولی قرار شد از یک موتور ۱۶ سیلندر در ازای موتور ۱۸ سیلندر قبلی استفاده شود که شکل آن مانند W-۱۶ (یعنی دو موتور ۸ سیلندر به شکل حرف وی که در کنار هم قرار گرفته اند) بود. اما به این وعده عمل نشد. به علت پایداری کمی که ویرون در سرعت‌های بالا داشت، یکی از مدل‌های آزمایشی آن دچار تصادف و نابودی شد و در هنگام معرفی این خودرو در مونتری نیز یک دستگاه دیگر از آن، از پیست خارج گردید. بالاخره ویرون در سپتامبر ۲۰۰۵ بعد از هزاران ساعت کار به تولید انبوه رسید که دارای موتور ۱۶ سیلندر نهایی با حجم ۷۹۹۳ سی‌سی بود و می‌توانست در ۲۰ دقیقه ۶۰ لیتر بنزین مصرف کند. گفته می‌شد که این مدل ۱۰۰۱ اسب بخار نیرو دارد؛ ولی آزمایش‌ها حاکی از آن بود که قدرت واقعی آن بین ۱۰۲۰ تا ۱۰۴۰ اسب بخار است. بنابراین این ماشین قوی‌ترین خودروی جهان است که به تولید انبوه رسید. حداکثر سرعت آن ۴۰۸ کیلومتر بر ساعت و شتاب ۰ تا ۶۰ مایل ۲٫۵ ثانیه می‌باشد و آن را به یکی از سریع‌ترین خودروهای جهان تبدیل کرده است.
منبع
