- کودکان را تشویق کنید که نگرانیهایشان را با شما در میان بگذارند، به آنان روشهای درست رعایت بهداشت فردی را آموزش دهید و در صورتی که استرس زیادی داشتند از پزشک یا روانپزشک یا روانشناس کمک بگیرید.
- در روزهای سخت قرنطینه صبر و تحمل خود را بالا ببرند و در این شرایط کمی سطح انتظارات خود را نسبت به انجام تکالیف درسی کم کنند و بهتر است تا حد امکان در مورد کمیت و کیفیت عملکرد کودکان و دانش آموزان آسان بگیرید.
- وقتی که کودکان و نوجوانان از سوی والدین درک شوند دیگر پدر و مادر از دست کودک خود عصبانی نمیشوند و سعی میکنند با روشی منطقی موضوع را حل کنند.
- ضمن صحبت با کودکان در مورد شرایط موجود، آنها را در جریان جزئیات وقایع مانند تعداد مبتلایان و یا مرگ و میرناشی از بیماری کرونا قرار ندهید و تاحد امکان اخبار را در حضور کودکان دنبال نکنید.
- اگر کودک ما آنقدر بزرگ شده است که شروع به پرسیدن در مورد بیماری میکند، واقعیتهای بیماری کرونا را با کلمات و مفهومی که برای سن کودک قابل درک باشد توضیح دهیم. میتوانیم بگوییم یک سرماخوردگی به نام کرونا اتفاق افتاده است و این آگاهیرسانی باید با توجه به شرایط روحی کودک ما انجام شود.
- اطلاعات واضحی درباره راههای کاهش خطر ابتلا به بیماری و پیشگیری از آن به او بدهیم تا از خودش بیشتر مراقبت کند و هشیارتر باشد و درعین حال سعی کنیم با صحبت کردن باورهای غلط و منفی درباره کرونا، مثل این که هرکسی بیمار شود حتما جان خود را از دست میدهد و یا همه به کرونا مبتلا میشوند را با صحبت کردن از بین ببریم.
- به کودکان خود بگویید ممکن است خیلیها به کرونا مبتلا شوند ولی خیلی زود هم خوب میشوند و اگر هم خیلی بیماری شدید باشد بیمارستانها و پرستارانی هستند که قطعا به ما کمک میکنند و اصلا جای نگرانی نیست.
- باید خودمان الگوی خوبی برای بچهها باشیم، سعی کنیم مدام اخبار را پیگیری نکنیم و درباره وضعیت و مشکلات مالی، بدهیها و آمار مرگ و میر در حضور بچهها صحبتی نکنیم.
منبع : نمایندگی علوم پزشکی شهید بهشتی
